In 2011, toen het eerste nummer van INCH van de persen rolde, had onderzoek aangetoond dat INEOS weliswaar een enorm groot bedrijf is, maar dat de merkbekendheid te wensen overliet. En dat moest duidelijk beter, wilde de onderneming de beste studenten en potentiële investeerders aantrekken en haar invloed laten gelden in de politieke wereld en de media. Dit tijdschrift heeft, hopelijk, geholpen om deze leemte in te vullen. Maar onlangs heeft INEOS zich geprofileerd op een manier die zelfs Chairman Jim Ratcliffe niet had kunnen voorzien.
INEOS kan zichzelf niet langer omschrijven als de grootste onderneming waar je nog nooit van gehoord hebt.
Sinds de gebeurtenissen in het Schotse Grangemouth eind vorig jaar zijn de meningen en visies van de onderneming en van oprichter en Chairman Jim Ratcliffe erg in trek.
Geen krant ter wereld die niet graag een artikel zou publiceren over de onderneming en haar managers. Sylvia Pfeifer, journaliste bij de Financial Times, zegt dat de naam INEOS tot enkele maanden geleden niet echt een belletje deed rinkelen buiten de sector.
“INEOS had Grangemouth liever niet op de voorpagina zien staan, maar sindsdien is de onderneming wel uit de schaduw getreden”, zegt ze.
Maar journalisten zijn niet alleen geïnteresseerd in het succesverhaal van INEOS. De onderneming kreeg ook de vraag om haar licht te laten schijnen op onder meer de toestand van de industrie in Groot-Brittannië, de impact van de schaliegasboom in de VS, de verlammende energiekosten in Europa en de enorme groeikansen in China.
Economieredacteur Alistair Osborne schreef in The Daily Telegraph: “De naam Jim Ratcliffe klinkt misschien niet bekend in de oren, maar toon mij eens een andere Britse industrieel die in vijftien wervelende jaren een onderneming uit de grond heeft gestampt en heeft opgebouwd tot een wereldwijde verkoopmachine die $ 43 miljard waard is. Gebrek aan ervaring kun je Ratcliffe zeker niet verwijten. Dus als hij zegt dat Groot-Brittannië ‘eerlijk gezegd geen erg aantrekkelijke plaats is om te produceren’ of dat het VK zijn tijd niet moeten zitten te ‘verlummelen’ als het op schaliegas en kernenergie aankomt, dan dwingt hij met zijn standpunt respect af.”
Tijdens een interview met Brian Carney, een van de redacteurs van The Wall Street Journal, kreeg Jim de vraag wat de VS kon doen om de industrie in Amerika nog te verbeteren.
“De vennootschapsbelasting afschaffen”, zei hij. “Dat is mijn enige kritiek. Als je die belasting verlaagt tot ongeveer 30 %, dan is de VS niet te kloppen.”
In een interview met Stanley Reed van The New York Times legde Jim uit waarom hij de verlieslatende vestigingen in Europa niet wil laten subsidiëren door winstgevende fabrieken in de VS. Bernd Freytag had een gesprek met INEOS voor een artikel voor de Frankfurter Allgemeine Zeitung. In zijn artikel noemt hij de onderneming een pionier, omdat ze besliste om goedkoop uit schalie gewonnen ethaangas in te voeren om de werkingskosten van de Europese INEOS-krakers te drukken.
Over Jim zei Bernd: “Hij ziet de toekomst van de petrochemiesector in Europa eerder somber in en voorspelt moeilijke tijden. Hij is het niet eens met deskundigen die beweren dat de schaliegasboom in de VS snel voorbij zal zijn. Hij staat alleen in die mening, maar dat vindt hij onzin.”
Een soortgelijk stuk lazen we in Le Monde. “Europa is momenteel geen goede plek voor bedrijven en het wordt er niet beter op”, schreef Eric Albert, de correspondent van Le Monde in Londen, in zijn eerste gesprek met de onderneming. “Ik denk niet dat mensen beseffen voor welke uitdagingen ze staan.”
Er verschenen ook interviews in kranten in Noorwegen en in China. Zo schreef Cecily Liu, verslaggeefster bij China Daily, over de enorme petrochemiemarkt en de aanhoudende vraag die de groei van China vooruit stuwen.
“Ik kende INEOS alleen door de joint venture met PetroChina, maar over Jim wist ik zo goed als niets”, vertelt ze aan INCH. “Na Grangemouth liet hij vaker van zich horen in de media. Hij weet zijn talenten duidelijk te benutten en is, in tegenstelling tot anderen, zeker bereid om risico’s te nemen.”
Eén uitdaging wist INEOS alvast te overwinnen.
“INEOS was zo snel gegroeid dat de merkperceptie geen gelijke tred had weten te houden”, zegt Tom Crotty, Group Director Corporate Affairs. “Zelfs sommige klanten zeiden dat we ondanks onze omvang onze mening over de markt nauwelijks lieten horen. We kregen ook feedback van beleggers en de media dat we iets openhartiger moesten zijn.”
Die kritiek krijgt INEOS niet meer.