Een verschil maken voor individuen

7
min 2024

UITDAGING VAN JE LEVEN

Extreem avontuur leerde Abi een waardevolle les.

Het leven zit vol ups en downs. Maar sinds Abi Longhurst is teruggekeerd uit de woeste wildernis van Namibië, ziet ze dat niet meer als negatief. Ze verspilt ook geen kostbare tijd aan piekeren over wat er verkeerd kan lopen. In plaats daarvan heeft ze geleerd om beide te omarmen, dankzij de unieke IN-NAM-challenge in de woestijn van INEOS.

INEOS beschrijft de 320 km lange fiets-, loop- en wandeltocht door de woestijn van Namibië als een avontuur dat haar leven veranderde. Het verschil dat dit maakte in Abi’s leven, is daar het bewijs van.

“Door de dieptepunten waren de hoogtepunten des te specialer,” vertelt ze. “Voor mij was IN-NAM nog maar het begin. Ik kijk nu uit naar meer uitdagingen en de hoogtepunten - en dieptepunten - die dat met zich meebrengt. De extremen maken het leven boeiender en spannender.”

De 31-jarge Abi werkt als procesingenieur in he activateam dat de Kinneil Terminal in het Schotse Grangemouth ondersteunt.

Het team zorgt ervoor dat de fabriek efficiënt en veilig blijft werken.

De INNAM-challenge werd gelanceerd in 2017.

Elke lente krijgen de derdejaars afgestudeerden van INEOS de kans om hun grenzen te verleggen.

Het bedrijf gelooft dat ze zo hun ware potentieel zullen bereiken. Het draait allemaal om de mentaliteit.

“Het is een echte karaktertest en een waar avontuur,” aldus voorzitter Sir Jim Ratcliffe. “Het is iets compleet anders en INEOS is een beetje anders. Wij hebben mensen nodig in ons bedrijf die een beetje lef, vastberadenheid en karakter aan de dag leggen.”

Abi zal nooit de zes dagen vergeten die ze al lopend, wandelend en fietsend aflegde in de oudste woestijn ter wereld, noch het gevoel van de zonsopgang toen ze op 2500 m op de top van de Brandberg stond, de hoogste berg van Namibië.

“Dat moment alleen al maakte alle dieptepunten van het trainen in de koude Schotse winters de moeite waard,” vertelt ze.
Het heeft haar leven veranderd.

“De uitdaging deed mij in een "waarom niet?"-houding stappen,” vertelt Abi, die nu een ambassadeur is voor andere afgestudeerden die in haar spoor willen treden.

“Ik besefte dat je niet de fitste of de snelste hoeft te zijn om een fysieke uitdaging aan te gaan, en dat niet enkel atleten marathons lopen.

Ik heb net mijn zesde marathon uitgelopen, terwijl ik er nog nooit een had gelopen vóór de IN-NAM-challenge. Ik heb bewezen dat mijn lichaam zware dingen aankan en kijk ernaar uit om mijn grenzen verder te verleggen.”

GELOOF OVERWINT ALLES

Het epische avontuur van Rhys op de Everest opende deuren.

Voorzitter van INEOS Sir Jim Ratcliffe hielp Rhys Jones op 17 mei 2006 de geschiedenisboeken in. Maar Rhys, nu 37, keerde niet enkel terug van de Everest als de jongste persoon ter wereld die de hoogste bergen op elk continent beklom.

Hij keerde terug als een veranderd man - met Jims woorden van aanmoediging en advies nog steeds in gedachten.
“Ik heb mezelf altijd optimistisch en pragmatisch gevonden,” vertelt hij. “Maar Jim leerde me ook dat
als je in je doel gelooft, je anderen er ook in kunt laten geloven.”

Zijn doel in 2006 was om 30.000 pond bijeen te krijgen om de Mount Everest te beklimmen en de Seven Summits Challenge af te werken.

Zijn smeekbeden om financiële hulp vielen in dovemansoren. Maar Jim wilde de tiener graag ontmoeten die voorbereid was om op avontuur te trekken naar één van de meest vijandige en meedogenloze plekken ter wereld, in zijn verlangen om geschiedenis te schrijven.

“Ik denk dat hij iemand zag met een grote ambitie en de durf en vaardigheid om het te bereiken,” zei Rhys. “En daarvoor zal ik altijd dankbaar zijn. Voor Jim ging het nooit om geld.”

Met een vlag van INEOS in zijn zak om op de top te planten, hoefde Rhys alleen maar rotslawines, verschuivende gletsjers, sneeuwstormen, vriestemperaturen en winden met orkaankracht te overwinnen om de top op 8800 m te bereiken.

“Het minste wat ik kon doen om Jims vertrouwen in mij terug te betalen,” vertelt hij.

Rhys deed het. Hij bereikte de top op zijn 20ste verjaardag en werd daarmee de jongste persoon ooit die 's werelds hoogste bergen op zeven continenten beklom.

Vandaag is de geboren avonturier, die mee Monix Adventures oprichtte, getrouwd en heeft hij een dochter Phoebe. Ze wonen tussen de bergen in het Lake District waar hij samen met zijn vrouw Laura overlevingskampen voor scholen organiseert.

“De Everest beklimmen op dat moment, opende dankzij INEOS, veel deuren voor mij,” vertelt hij. “En tot op vandaag geeft die ervaring me een goed inzicht in wat moeilijk is of niet.”

“Wanneer het moeilijk gaat, herinner ik mezelf eraan dat niets eeuwig duurt, hoe steil, ingewikkeld of hoe moeilijk het ook lijkt.”

HULP VOOR HELDEN

De prothesenvleugel van INEOS in het Medisch Revalidatiecentrum van de Britse Defensie in Nottinghamshire is een toevluchtsoord en een plaats van hoop voor soldaten die ledematen verloren. Wie er werkt, weet dat de weg terug na een verwonding zwaar en veeleisend is.

Dave Wilkinson en Craig Tait zijn twee van de mensen die er momenteel regelmatig een behandeling krijgen.

“Dit heeft een enorme impact op mijn leven gehad,” zegt Dave. “Ik heb mijn zelfstandigheid terug, ik kan met de auto rijden, ik werk, sport en kan dingen doen met mijn vrienden en familie.”

“Sommige dingen kan ik niet, maar als ik focus op de dingen die ik wel kan in plaats van op wat ik niet kan, is dat een enorme hulp.”

De beslissing om zijn rechteronderbeen te amputeren werd genomen acht jaar nadat zijn voet zwaar verminkt raakte tijdens een fysieke trainingssessie in Noord-Ierland.

Het herstel verliep langzaam en was ongelooflijk pijnlijk, zelfs met een operatie.

“Nadat mijn been was geamputeerd, voelde ik onmiddellijke bevrijding,” vertelt hij. “De pijn was enorm verminderd en ik had de beste nachtrust in meer dan acht jaar.”

Craig was in Afghanistan met het 1st Military Working Dog Regiment toen de gespecialiseerde hondengeleider in een ravijn viel en zijn enkel zwaar verzwikte.

“De grond begaf het gewoon,” vertelt hij. “Ik had geluk dat onze dokter vlak achter me stond.”

Eerst hoopte hij dat zijn been kon worden gered, maar ook hij had enorm veel pijn door de zenuwbeschadiging. Uiteindelijk werd besloten tot amputatie.

“Het moeilijkste was om mijn familie te overtuigen,” zegt hij. “Maar nu heb ik bijna geen pijn meer en ben ik mobieler.”

Beide mannen worstelden echter met hun medisch ontslag uit het leger.

“Ik mis het bijna elke dag om in het leger te zijn,” vertelt Craig.

Andy Reid, die ook medisch werd ontslagen uit het leger, verloor beide benen en zijn rechterarm nadat hij in oktober 2009 in Afghanistan op een landmijn was gestapt.

Vandaag is hij een gepassioneerd ambassadeur voor het Medisch Revalidatiecentrum van de Britse Defensie.

“Ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk het is om de juiste faciliteiten en de juiste expertise te hebben om mensen te helpen bij hun revalidatie,” vertelt hij.

In mei 2019 ontmoette hij Sir Jim Ratcliffe nadat INEOS 25,3 miljoen pond had geschonken voor de nieuwe prothesevleugel om de allerbeste behandeling en ondersteuning te bieden aan mensen die ledematen verloren.

“De prothesenvleugel van INEOS werd speciaal gebouwd om mensen uit hun rolstoel te halen, benen te geven en te laten lopen,” vertelt hij.

DE WEG NAAR DE OVERWINNING

DE MENS KENT GEEN BEPERKINGEN.

Eliud wilde iedereen inspireren om de rem in hun hoofd weg te halen en te geloven dat het onmogelijke mogelijk is.

ELIUD Kipchoge schreef op 12 oktober 2019 misschien wel geschiedenis in de straten van Wenen toen hij de eerste mens op aarde werd die een marathon uitliep in minder dan twee uur. Maar achter de schermen stond een ondersteunde staf van honderden mensen, onder leiding van Sir Dave Brailsford, het cruciale brein achter het INEOS Grenadiers wielerteam. En daarvoor zal Eliud altijd dankbaar zijn.

“100% van mij was niets vergeleken met 1% van het hele team,” vertelt hij.

De 34-jarige Keniaan zat er in 2017 in het Italiaanse Monza verleidelijk dicht bij om de kaap van twee uur te kloppen.
Hij wist in zijn hart - en geest - dat het mogelijk was. Hij moest alleen anderen ervan overtuigen dat het mogelijk was.
In INEOS, een bedrijf dat gedijt op uitdagingen, vond hij de perfecte partner.

“Het was een erg roemrijke uitdaging, want voor een mens leek het gewoon onmogelijk,” vertelt voorzitter van INEOS Sir Jim Ratcliffe, die zelf meer dan 30 marathons heeft gelopen. “Toen hij over de finish kwam, was iedereen in tranen. Het was overweldigend.”

Maar de INEOS 1:59 Challenge schreef niet alleen een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de menselijke inspanning.

Het werk van het INEOS 1:59 Performance Team dat Eliud ondersteunde, creëerde ook een compleet nieuwe manier van marathons lopen.

Eén van de kritieke elementen was de buitengewone informatie die de 41 topklasse gangmakers gebruikten. Hun taak bestond erin om Eliud af te schermen van wind.

“Het was iets wat nog nooit eerder was gedaan,” vertelt Dave. “Lopers hadden nog nooit in die formatie gelopen.”
Elke 5 km nam een nieuw team van gangakers het over, omdat geen atleet ter wereld hetzelfde tempo als Eliud kon lopen zonder te rusten.

En het tempo werd bepaald door een elektrische auto, die uitgerust was met een laser die een patroon op de weg scheen zodat de lopers hun formatie konden behouden.

Maar de door INEOS gesteunde staf bestond ook uit wetenschappers, onderzoekers en voedingsdeskundigen die ervoor zorgden dat alles, van het weer tot wanneer Eliud zijn laatste maaltijd at, perfect op elkaar was afgestemd.

“Het was een minutieus beheerd en georganiseerd evenement,” vertelt Jim. “En op de dag zelf hadden we alles absoluut perfect voor elkaar.”

Het team had alles op alles gezet om Eliud te helpen zijn doel te bereiken.

En toen hij in 1:59:40 over de finish kwam, was zijn vrouw Grace er om hem te begroeten met een knuffel.
Het was de eerste keer dat ze hem een wedstrijd zag lopen.

More from INCH Magazine

25 jaar in de maak

Het was een heel avontuur, maar de bazen van INEOS zijn niet van plan een pauze te nemen. Sir Jim Ratcliffe, John Reece en Andy Currie hebben nog heel wat voor ogen voor ze nog maar aan hun pensioen kunnen denken. “Deze vijfentwintig jaar zijn voorbij gevlogen” aldus Jim, die het bedrijf in 1998 oprichtte. “Maar we zijn hongerig naar meer uitdagingen. Deze honger zal niet weggaan en ik denk dat we de komende vijf jaar met nog eens 50 tot 100% zullen groeien.” Het bijzondere avontuur van INEOS begon in 1998 in België, toen Jim de bedrijfsgebouwen en het eigendomsrecht kocht van een voormalige vestiging van BP in Antwerpen. Sindsdien is het bedrijf - onder leiding van Jim, John en Andy - uitgegroeid van die ene vestiging in Antwerpen tot een van de grootste bedrijven ter wereld, met een jaaromzet van 68 miljard dollar en meer dan 26.000 werknemers in 31 landen. Alle drie deelden ze een visie - en een gelijkaardige mindset - en zagen ze kansen waar anderen dat niet zagen. En zo hebben ze het bedrijf sindsdien geleid. “Ik denk niet dat we ooit een strategisch vijfjarenplan hebben gehad,” zegt John. In plaats daarvan creëerden ze een plek waar ideeën volop kunnen stromen, creativiteit de ruimte krijgt om te bloeien, uitdagingen worden aangegaan in plaats van gevreesd en het woord ‘onmogelijk’ gewoonweg niet bestaat. Steph McGovern, die nu haar eigen Britse talkshow heeft, was vroeger economisch verslaggeefster bij de BBC. “Er is niet veel meer dat me nog verrast in de zakenwereld, maar INEOS wel”, vertelt ze. “Het blijft de grenzen verleggen van wat een wereldwijde bedrijf met petrochemie als corebusiness kan doen.” Ze is een van de zeven auteurs die werden geselecteerd om commentaar te geven op het succes van INEOS in een nieuw boek met de titel ‘Grit, Rigour & Humour: The INEOS story’, dat in juli werd gepubliceerd ter ere van de 25ste verjaardag van het bedrijf. Deze drie kernwaarden - lef, nauwgezetheid en humor (grit, rigour and humour) - zijn stevig verankerd in alle 36 bedrijven van INEOS en droegen de afgelopen 25 jaar hun steentje bij om 177 deals af te sluiten. “Lef is een essentiële kwaliteit in een bedrijf die uitdagend kan zijn,” vertelt Jim. “En nauwgezetheid is het tegenovergestelde van improviseren.” Humor spreekt voor zich. In het begin focusten Jim, John en Andy op het bedrijf doen groeien door impopulaire en ongewenste activa over te nemen van BP en ICI. “Ze waren niet zo duur omdat niet zo veel mensen ze wilden” aldus Jim. De grootste overname kwam er in 2005, toen INEOS in 30 dagen 9 miljard dollar samenbracht om Innovene van BP te kopen. “Dit betekende een enorme verandering voor het bedrijf.” vertelt Andy. Plots werd INEOS het op drie na grootste chemische bedrijf ter wereld. Hoewel petrochemie de kernactiviteit van INEOS blijft en zijn producten de moderne wereld blijven faciliteren waagde het bedrijf zich in de wereld van sport, mode, consumptiegoederen en auto’s. Het bedrijf investeerde ook steeds meer tijd - en geld - in de aanpak van zwaarlijvigheid bij kinderen, kinderarmoede en het bestrijden van resistentie tegen antimicrobiële stoffen, waardoor antibiotica niet langer werken. Niet alleen dat, in 2008 overleefde het de grootste financiële crisis sinds de crisis van de jaren 30 en vijf jaar later een bitter industrieel conflict dat bijna leidde tot de sluiting van de grootste fabriek van Schotland. “Het is moeilijk om een Brits bedrijf te bedenken dat zoveel heeft bereikt in een kwart eeuw”, aldus Mark Killick, een voormalig producer van de BBC die vele jaren samenwerkte met INEOS. Hoewel INEOS alle reden heeft om trots te zijn op wat het de afgelopen 25 jaar presteerde, blijft het niet hangen in het verleden. Vandaag is het bedrijf zich er maar al te zeer bewust van dat het in een totaal andere wereld actief is dan in 1998. Deze wereld eist nu verandering van energie-intensieve bedrijven om de ergste gevolgen van klimaatverandering te helpen afwenden. INEOS heeft een plan. Een plan om de CO2-uitstoot drastisch terug te schroeven. Een plan om te voorkomen dat aanzienlijke tonnen plastic in een afvalstortplaats belanden. En een plan via zijn energietak om vandaag het licht te laten branden en tegelijkertijd de overstap te maken naar koolstofarme energie voor morgen. En veel hiervan wordt al uitgerold. “INEOS dwingt je om anders te denken, om flexibel en recht door zee te zijn en een stapje verder te gaan dan de conventies” aldus Dr. Anne-Gret Iturriaga-Abarzua, hoofd bedrijfscommunicatie bij INEOS Olefines & Polymeren Noord-Europa in Keulen, Duitsland. De toekomst zal lef vereisen. Er is geen plaats voor mensen zonder visie. Gelukkig bestaan die mensen gewoon niet bij INEOS. 

5 min read

De alchemie van INEOS

Wie had kunnen denken dat drie schooljongens uit enkele van de armste dorpen en steden in het VK op een dag aan het hoofd zouden staan van een industriële reus, met 182 vestigingen in 31 landen. Maar Sir Jim Ratcliffe, die opgroeide in een sociale woning in Failsworth, John Reece en Andy Currie waren geen gewone schooljongens. Als kind al moedigden hun ouders en leraren hen aan om elke kans te grijpen en hun aangeboren talenten optimaal te benutten. En in de afgelopen 25 jaar deden ze dat door anders te denken, op hun instinct te vertrouwen en hun huiswerk te maken. De drie mogen dan wel aan het roer staan, onder hen stroomt een zee van medewerkers die barstenvol talent, passie en doelgerichtheid zitten. Eigenlijk zijn buitengewone mensen heel gewoon bij INEOS. “Het bedrijf zit boordevol werkelijk briljante geesten”, vertelt Sean Keach, een vooraanstaand technologiejournalist. “Het wemelt echt van de kennis en expertise binnen INEOS, zodat elke opdracht nagenoeg haalbaar lijkt.” Zo ziet INEOS het ook: De combinatie van opmerkelijke mensen en grote vragen leidt tot buitengewone resultaten. 

2 min read

De grote deals

De afgelopen 25 jaar heeft INEOS grenzen bereikt en doorbroken. Het toonde de wereld dat het niet om ideeën gaat. Het gaat om ideeën waarmaken. De medewerkers bij INEOS houden van een uitdaging. Voorzitter Sir Jim Ratcliffe, Andy Currie en John Reece wisten dat het leven nooit meer hetzelfde zou zijn nadat ze in 2005 de chemische bedrijfstak van BP kochten. Want die monumentale deal, waarbij in 30 dagen 9 miljard dollar bij elkaar werd gekregen, is misschien wel de katalysator geweest voor elke uitdaging die INEOS is aangegaan. Want INEOS vraagt niet 'waarom’? Het zegt ‘waarom niet’? En keer op keer bewijst het dat niets onmogelijk is. De Innovene-deal Plots werd INEOS het op drie na grootste chemische bedrijf ter wereld. Wat betreft deals zijn er niet veel grotere - of betere - dan de beslissing van INEOS om BP's wereldwijde chemische activiteiten te kopen in 2005. De grote conglomeraten, zoals BP, hadden genoeg van de petrochemie en wilden eruit stappen om te focussen op olie en gas, waar het geld zat. BP was van plan om Innovene naar de beurs van New York te brengen. Maar de mede-eigenaars van INEOS, Sir Jim Ratcliffe, Andy Currie en John Reece overtuigden BP om het bedrijf in plaats daarvan aan hen te verkopen. In slechts 30 dagen stemden drie banken ermee in om 9 miljard dollar te lenen, ondanks het feit dat INEOS geen van de vestigingen had bezocht. “Ik herinner me dat we met de Bank of England moesten praten voor we de 9 miljard dollar aan BP overmaakten. 9 miljard is immers nogal een groot getal” aldus John. Brian Gilvary, nu voorzitter van INEOS Energy, werkte ten tijde van de deal voor BP. “Het was een buitengewone zet,” vertelt hij. “Veel mensen waren erdoor verrast.” John McNally werkte ook voor BP en heeft niet meer omgekeken sinds INEOS zijn oude bedrijf overnam. “Het was echt niet meer duidelijk bij BP wie de eigenlijke beslissingen nam,” aldus John. “Met INEOS is alles glashelder. Je praat met de eigenaars en krijgt een beslissing terug. Dat vind ik geweldig. Ik heb dat altijd geweldig gevonden.” Terugkijkend zei Jim dat het een deal was die INEOS nooit had moeten kunnen sluiten, aangezien Innovene drie keer zo groot was als INEOS. “Het zou in geen miljoen jaar meer gebeuren, want je zou gewoon niet drie banken zover krijgen om elk 3 miljard dollar in hun eigen balans op te nemen.” vertelt hij. De deal bracht echter een grote transformatie teweeg, waardoor INEOS in de supercompetitie van wereldwijde petrochemische bedrijven ging meespelen. “Het was Jona die de walvis inslikte,” zegt Tom Crotty, communicatiedirecteur van INEOS. “Het was gewoon ongezien in de industrie.”  Olie & gas INEOS vond in 2015 een nieuw platform om zijn activiteiten te ontplooien - in de Noordzee. Toen de olie- en gasbedrijven begonnen te verkopen door de stijgende kosten en kelderende winsten, probeerde INEOS de ongewenste activa te verwerven. “Jaren terug pikten we een aantal hele mooie activa op omdat petrochemicaliën impopulair werden en uit de mode raakten,” aldus Sir Jim Ratcliffe, de oprichter van INEOS. “Hetzelfde geldt vandaag voor olie en gas, vanwege de CO2-voetafdruk.” “Maar de planeet kan niet zonder olie en gas, zeker niet voor nog eens 30 of 40 jaar. De wereld heeft momenteel 100 miljoen vaten olie per dag nodig.” Aanvankelijk kocht INEOS alle gasvelden in de Britse Noordzee op die in handen waren van de DEA Group. Enkele dagen later verkocht Fairfield Holdings Ltd zijn belang van 25% in het Clipper South platform aan INEOS. In 2017 kocht INEOS alle olie- en gasactiva in de Noordzee van DONG Energy, het Deense olie- en aardgasbedrijf. In een aparte deal met BP verwierf het ook het 380 km lange Forties Pipeline System (FPS), dat 40% van de olie en het gas van het VK naar het vasteland brengt. Het waren baanbrekende overnames die het bedrijf naar een nieuw, spannend terrein leidden. De deal met DONG Energy, dat wilde focussen op hernieuwbare energie, verstevigde ook de positie van INEOS als een van de 10 grootste olie- en gasproducenten in de regio op dat moment - en leidde tot de oprichting van INEOS Energy. “INEOS Energy omvat alle bestaande activa van INEOS Oil & Gas en zal ons ook de mogelijkheid bieden om ons te ontpoppen tot een grote kracht in de komende energietransitie” aldus Brian Gilvary, een gepensioneerd BP-bestuurder die voorzitter werd van INEOS Energy. De drakenschepen Sommigen vinden het niet haalbaar om vloeibaar ethaan over de Atlantische Oceaan te vervoeren. De komst van schepen met Amerikaans ethaangas luidde het begin van een heropleving in voor de noodlijdende gaskrakers van INEOS in Europa. Andere bedrijven vonden het gewoon niet haalbaar om grote hoeveelheden vloeibaar ethaan over de Atlantische Oceaan te vervoeren. Maar INEOS zag een kans en durfde het ondenkbare te denken. Anderen doen het nu ook, maar INEOS was de eerste. “We waren pioniers,” zegt David Thompson, de man die het project in goede banen leidde. “We waren betrokken bij de pijpleidingen, de fractionering, de terminals, de infrastructuur en de schepen. We moesten het allemaal doen.” De Chemical Industries Association in het VK beschreef het project als de belangrijkste investering in de productie in tien jaar. Het duurde vijf jaar voor dit vruchten afwierp en besloeg drie continenten. Er waren duizenden mensen bij betrokken, het kostte 2 miljard dollar en redde 10.000 rechtsreekse en onrechtstreekse jobs in Schotland. “Het was echt een wereldwijde samenwerking en een van de grootste technische projecten ter wereld,” aldus David. Vandaag vervoert de groeiende vloot van de multigasschepen van INEOS - van een nooit eerder geziene omvang - regelmatig het scherp geprijsde Amerikaanse ethaan naar Europa. “Ik geloof dat INEOS een van de weinige bedrijven ter wereld is die hierin zouden slagen,” aldus Sir Jim Ratcliffe, oprichter van INEOS. De Grenadier Insiders uit de industrie zeiden dat het niet kon. Chemische bedrijven bouwen geen auto's. SOMMIGE van de beste ideeën van INEOS kwamen er op café. Zo ook voor de 4x4 terreinwagen van INEOS, die werd bedacht bij een gin-tonic in The Grenadier pub vlakbij de hoofdzetel van het bedrijf in London. Insiders uit de industrie zeiden dat het niet kon. Chemische bedrijven bouwen gewoon geen auto's van nul. Maar INEOS trekt zich niets aan van wat anderen denken. Het bewijs – The Grenadier – is nu te koop. “Ik heb onnoemelijk veel respect voor wat er bij INEOS is gedaan”, aldus Quentin Wilson, een bekroonde autojournalist die tien jaar lang Top Gear presenteerde. “En ik denk dat iedereen in de sector, als ze eerlijk zijn, zou zeggen dat dit indrukwekkend is.” Het verhaal van de INEOS Grenadier kent misschien geen weerga. Maar het was een kans om de lat hoger te leggen die Sir Jim Ratcliffe, oprichter INEOS, niet kon weerstaan. Waarom zou INEOS geen spirituele opvolger bouwen voor de Land Rover Defender; een van ‘s werelds meest emblematische 4x4’s? Toen hij die avond de pub verliet, was het project al aan het rollen. INEOS Sport INEOS munt niet alleen uit in het bedrijfsleven. Het nam ook het voortouw – en ging de strijd aan met veronderstellingen – in de wereld van de sport. En niet slechts één sport. Vandaag doet INEOS mee op de weg, het veld, de baan en het water en helpt het zijn team van atleten van wereldklasse - of ze nu lopen, wielrennen, rugby of voetbal spelen, of aan Formule 1 of zeilen doen - om buitengewone dingen te bereiken. Voor INEOS, dat bij het ter perse gaan van INCH een overeenkomst met Manchester United aankondigde, is dit allemaal heel vanzelfsprekend. “Het helpt echt als je met hooggeplaatste mensen praat in China of het Midden-Oosten, want zij hebben op de een of andere manier een beeld van INEOS” aldus Sir Jim Ratcliffe, voorzitter van INEOS. “Anderen spenderen het misschien aan reclame op tv, maar wij kozen voor een iets andere aanpak.” INEOS begon klein door te investeren in amateursporten voor de gewone mens. “Het was een van de leukste jobs die ik had nadat INEOS zijn hoofdzetel naar Zwitserland had verhuisd”, vertelt David Thompson, CEO van INEOS Olefins & Polymers Azië. Hij was van 2016-2021 directeur van de Lausanne Hockey Club en van 2017-2019 van Lausanne Sport. “Ik moest banden aanknopen met de lokale gemeenschap.” Sinds die investering in de Lausanne Hockey Club in 2010, is INEOS partnerschappen aangegaan met enkele van de allerbeste teams ter wereld. Maar zoals met alles wat INEOS doet, deden we het anders en zullen we dat ook blijven doen. Alle teams – onder leiding van Sir Dave Brailsford – werken aan gemeenschappelijke prestatieproblemen door kennis en best practices te delen.Daarom gebruikt het F1-team technologie die de auto op de grond houdt om de boot van INEOS Team UK te laten vliegen en adviseert het INEOS Grenadiers-wielerteam het zeilteam over voeding. Clark Laidlaw, de hoofdcoach van de All Blacks Sevens, beschreef de samenwerking met INEOS onlangs als uniek. “Het geeft ons de mogelijkheid om te leren van een aantal van ‘s werelds best presterende teams in verschillende sporten” vertelt hij.

7 min read

Grangemouth aerial May 2017-v2 copy (1).jpg

De grote kwesties

Uitdagingen zijn onvermijdelijk en INEOS doorstond er de afgelopen 25 jaar heel wat. Maar twee belangrijke gebeurtenissen deden INEOS op zijn grondvesten daveren - de financiële crisis van 2008 en een bitter industrieel conflict in 2013 in Schotland. De financiële crisis was de ergste sinds de crisis van de jaren 30. Voor INEOS blijft dit het donkerste moment uit zijn geschiedenis, waarbij het opriep tot kalmte onder zijn investeerders. En het conflict in Grangemouth eindigde bijna met de sluiting van de verlieslatende gaskraker. INEOS overleefde niet alleen beide, maar kwam er ook sterker uit. INEOS besloot om zijn investeerders geregeld te ontmoeten en de investering in de vestiging in Grangemouth bracht een heropleving op gang, waarbij schaliegas naar Schotland werd gebracht. In 2008 kreeg de wereld te maken met de grootste financiële crisis sinds die van de jaren dertig. INEOS werd meegesleurd in de storm die zich als een lopend vuurtje over de Atlantische Oceaan verspreidde. Drie jaar eerder hadden John Reece, Andy Currie en Sir Jim Ratcliffe de deal van de eeuw gesloten nadat ze 9 miljard dollar hadden geleend om het enorme chemiebedrijf van BP te kopen. Maar nu stonden de banken op het punt om INEOS aan de kant te zetten. “Het was absoluut het donkerste moment in onze geschiedenis” aldus John. INEOS zat aan tafel met zijn kredietverstrekkers en kwam met succes een tijdelijke ontheffing overeen van het convenant met de banken, in ruil voor een aanbod om hogere interesten te betalen op zijn leningen. Maar het was een ongemakkelijke en moeilijke ontmoeting. Wat het wel deed, was INEOS de ogen openen en te doen inzien dat verandering nodig was. Jarenlang waren Jim, John en Andy alleen maar bezig geweest met het bedrijf te doen groeien en hadden ze geen tijd geïnvesteerd in de relaties met de investeerders. “We beseften dat als we een probleem hadden, we geen vrienden hadden,” vertelt Jim. Ze verlieten de vergadering en waren vastberaden om één keer per jaar een investeerdersdag te organiseren. En dat hebben ze sindsdien gedaan. “In die tijd begrepen de investeerders ons nooit echt, maar nu doen we ons best om de verschillende activiteiten uit te leggen”, aldus John. “Dit betekent dat wanneer we om financiering vragen, ze weten waar INEOS voor staat en het enkel om de transactie gaat.”  Conflict met de werknemers in Grangemouth IN 2013 werd de vestiging in Grangemouth overspoeld door een bitter industrieel conflict. INEOS zei dat het bereid was om 300 miljoen pond te investeren in het kader van een overlevingsplan om het broodnodige schaliegas uit de VS aan te voeren - als het de kosten van de verlieslatende vestiging kon drukken. Grangemouth presteerde sinds de crisis van 2008 niet goed en werd overeind gehouden door andere bedrijven in de INEOS Groep. “We konden deze verliezen niet eeuwig blijven financieren” aldus John Reece. Toen het personeel het aanbod van het bedrijf afwees, kondigde INEOS aan dat het van plan was de gaskraker, die al meer dan 50 jaar olie en gas uit de Noordzee verwerkte, te sluiten. “We wisten dat het een politiek heet hangijzer was, maar we waren er helemaal klaar voor,” vertelt John. “Het was geen blufpoker.” De vakbond was verbijsterd en ging akkoord met alle veranderingen die nodig waren om de investering van 300 miljoen pond veilig te stellen. “Ik was nogal verrast door de snelheid van de ommezwaai,” vertelt Declan Sealy, Business Director van INEOS Acetyls. “Het was buitengewoon.” Vandaag heeft de vestiging, die ooit op het punt van uitsterven stond, een heropleving ondergaan. En de grote gastank, die werd gebouwd om schaliegas uit de VS op te slaan, is nu een symbool van hoop. 

3 min read

De grote vraag

Een minderheid zou ja zeggen. Wij zeggen nee, omdat onze levenskwaliteit ervan afhangt. Zonder olie en gas zou alles waar de maatschappij op is gaan vertrouwen simpelweg verdwijnen. iPads, iPhones, kledij, auto’s, geneesmiddelen, shampoo, verf, meststoffen en speelgoed, om er maar een paar te noemen. Het leven, zoals we dat allemaal kennen, zou gewoon niet bestaan. Velen weten dat we met olie en gas onze huizen en kantoren verwarmen, eten kunnen koken en van plek A naar B kunnen gaan. Maar hoeveel weten er ook dat olie en gas ook essentiële grondstoffen zijn voor de chemische industrie? En dat de chemische industrie de moleculen in gas gebruikt om een brede waaier aan producten te maken waarop onze moderne samenleving steunt? We kunnen niet leven zonder gas en olie. Ze vormen een essentieel onderdeel van ons dagelijks leven en dat zal waarschijnlijk nog tientallen jaren zo blijven, zelfs als we de transitie maken naar energieneutraliteit tegen 2050. FOSSIELE brandstoffen voelen de hete adem in hun nek als nooit tevoren. Protesten over de hele wereld groeien, met onder andere de waarschuwing van Just Stop Oil dat nieuw gas en nieuwe olie 'de ineenstorting van de menselijke beschaving zullen versnellen'. Ze schetsen een beangstigend scenario. Maar INEOS - een van de vele bedrijven die het doelwit zijn door hun afhankelijkheid van gas en olie - gelooft dat opvoeding de sleutel is tot een mentaliteitsverandering. Brian Gilvary, uitvoerend voorzitter van INEOS Energy, zegt dat er een open en eerlijk debat met het publiek nodig is over energie, en dan vooral over gas en olie. “Vandaag de dag voorziet olie en gas in een behoefte,” vertelt hij. “En de wereld kan morgen eerlijk gezegd niet zonder.” “Als we gewoon zouden kappen met olie en nieuwe ontwikkelingen van olie en gas zouden stopzetten, dan storten we grote delen van de wereld in energiearmoede. Dat moet de wereld weten.” “Het gaat niet over gas en olie aan de kant zetten. Het gaat om het koolstofvrij maken, anders is er geen hoop dat we de temperatuur onder de twee graden kunnen houden.” De chemische industrie en de olie- en gasindustrie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. INEOS, dat een eigen olie- en gasbedrijf runt, gebruikt ook enorme hoeveelheden olie en gas om zijn chemische fabrieken te laten draaien.Dat kan veranderen en dat gebeurt ook nu INEOS miljoenen investeert om zijn energie te halen uit windmolen- en zonneparken. Maar de chemische industrie gebruikt ook gas en olie als grondstof, waarbij bijvoorbeeld ethaan wordt omgezet in ethyleen, de bouwsteen voor alles, van kledij tot geneesmiddelen, over elektronica en auto's. “We kunnen niet alles vervangen door biogebaseerd” vertelt Greet Van Eetvelde, wereldwijd hoofd klimaat, energie en innovatie van INEOS. “We kunnen niet alles vervangen door hernieuwbare energie.” Veel van de producten van INEOS, die gemaakt worden van gas en olie, worden ook gebruikt om windmolens, zonnepanelen en andere hernieuwbare technologieën te bouwen. “Wij zijn een bedrijf dat zoveel dingen maakt,” vertelt ze. “Wij zijn overal. Je ziet de naam ‘INEOS” niet op je tube tandpasta staan, maar we zitten er wel in. Zelfs in aspirine als je hoofdpijn hebt. “Deze demonstranten, die zichzelf aan de muren vastlijmen, hebben de chemicaliën in de lijm nodig. Als je die lijm wilt oplossen, heb je ook een oplosmiddel uit de chemische industrie nodig. Dat is de absurditeit van de dingen.” Tijdens de coronapandemie werd INEOS beschouwd als een essentiële industrie en werd het bedrijf deel van het weefsel dat de samenleving draaiende hield. Niet alleen voor gezichtsmaskers, INEOS speelde zelfs een essentiële rol in de productie van het vaccin. Tom Crotty, communicatiedirecteur van INEOS Group, zei dat de vraag naar de gezondheids- en hygiëneproducten van INEOS ongekend was. “We hadden nog nooit zoiets meegemaakt,” vertelt hij. De productie werd opgevoerd in de vestigingen van INEOS om de wereldwijde vraag te kunnen bijhouden naar chemicaliën om de verspreiding van de ziekte af te remmen en wie besmet was te helpen behandelen. Het nam middelen weg van niet-essentieel werk in vestigingen in Amerika, het Europese vasteland en het VK, om zo de stroom essentiële chemicaliën op gang te houden voor de producenten van vitale medische materialen, ontsmettingsmiddelen en uitrusting. En het bouwde binnen de 10 dagen drie nieuwe fabrieken waar ontsmettingsmiddel voor de handen werd gemaakt, om direct miljoenen flessen per maand te produceren, bottelen en gratis te verdelen naar de ziekenhuizen. INEOS is niet blind voor de enorme uitdagingen waar de wereld voor staat. Maar er is veel optimisme in de sector. “Ik denk dat deze vierde energietransitie de spannendste van allemaal gaat worden”, vertelt Brian, die bij INEOS aan de slag ging nadat hij eigenlijk al op pensioen was gegaan. “We zien technologieën zo snel vooruitgaan dat ik denk dat we op een dag zullen zien dat energiebronnen allemaal met elkaar verbonden zijn.”De voormalige financieel directeur van BP zegt dat een van de grote problemen was dat maar heel weinig overheden wereldwijd een geïntegreerd energiebeleid hanteerden. “China wel, omdat het een grote afnemer van energie is en niet dezelfde energiebronnen heeft als anderen,” vertelt hij. “Daarom ontwikkelen ze windmolenparken en laten ze oude kolencentrales draaien. “Ze erkennen dat ze energie nodig hebben voor de hele mix en dat er oplossingen vereiest zijn die gebaseerd zijn op alle energiebronnen.”Hij zegt dat dit ook de reden is dat China voor een nuluitstoot gaat tegen 2060, en niet 2050. Brian zegt dat de wereld de CO2 moest aanpakken, het gas dat wereldwijd wordt erkend als oorzaak van de klimaatverandering. “Je kunt een oliebedrijf laten groeien op voorwaarde dat je er een levensvatbare koolstofafvang naast hebt”, vertelt hij. INEOS doet dat nu. Eerder dit jaar lanceerde het 's werelds eerste grensoverschrijdende koolstofafvangproject op zee in Denemarken. Project Greensand is een wereldprimeur en kan, zodra het volledig operationeel is, jaarlijks tot acht miljoen ton CO2 permanent onder de zeebodem opslaan. Maar de ambities van INEOS reiken verder. Het investeert zwaar in de circulaire economie zodat zijn producten recycleerbaar zijn, om plastic te maken van plastic in plaats van koolwaterstoffen. En het creëerde een nieuw bedrijf om een economie te helpen uitbouwen die wordt aangedreven door waterstof, dat als brandstof geen uitstoot veroorzaakt. “We kunnen de knop niet van de ene dag op de andere omdraaien” vertelt Sir Jim Ratcliffe, voorzitter van INEOS. “Daarvoor zijn investeringen nodig en het kost allemaal tijd.” Elfie Méchaussie, die chemische technologie studeerde, is een specialist in koolstof en milieu bij INEOS O&P Europa in Zwitserland. “INEOS heeft een rol te spelen en door vanbinnen uit te werken, kan ik hier een verschil maken”, vertelt ze. Ze maakt deel uit van de jonge klimaat- en energienetwerkgroep van INEOS, die antwoorden wil vinden op enkele van de grootste uitdagingen van de mensheid nu. Het is een ontmoedigende opdracht, maar de yCEN-leden van INEOS zijn enthousiast over het verschil dat ze kunnen maken. “Daarom werk ik voor een petrochemisch bedrijf” vertelt ze.

6 min read

Een duurzame toekomst

Het lijkt misschien contra-intuïtief voor de chemische industrie om een pionier te zijn in duurzaamheid. Maar duurzaamheid - en het streven naar energieneutraliteit - vormen de kern van de strategie van INEOS. “De klimaatverandering aanpakken is onmogelijk zonder de chemische industrie. Wij leveren immers bouwstenen die de oplossingen in de toekomst zullen creëren,” aldus Hans Casier, CEO van INEOS Phenol. INEOS weet dat de overgang naar nuluitstoot in 2050 niet makkelijk zal worden voor een samenleving die sterk afhankelijk is van de kostbare grondstoffen van de aarde. Maar het boekte enorme vooruitgang - en nog steeds - zodat het de moderne maatschappij kan blijven leveren wat ze nodig heeft in haar groei. Hoe we onze impact op de planeet verkleinen INEOS engageert zich voor een nuluitstoot tegen 2050 (2045 in Schotland en Duitsland). Daarom stelde het stappenplannen op om de weg ernaartoe te begrijpen en te plannen.  De wegen ernaartoe zijn misschien verschillend, maar hun einddoel is hetzelfde: de CO2-uitstoot terugschroeven en het bedrijf draaiende houden, waarbij we de samenleving voorzien van essentiële producten. “De doelen zijn gebaseerd op input van elk bedrijf, omdat we weten dat een ‘one-size-fits-all’-aanpak niet zal werken,” vertelt Greet Van Eetvelde, wereldwijd hoofd klimaat, energie en innovatie van INEOS. “Dit gezegd zijnde, hebben we uitblinkers zodat we de best practices kunnen delen.” Om deze ambitieuze, maar haalbare doelen te bereiken, bepaalde INEOS een aantal belangrijke terreinen waar uitstoot kan worden verminderd, terwijl we toch winstgevend blijven en anticiperen op de veranderende regelgeving. Overstappen op andere brandstoffen is een grote stap. En INEOS doet dit al door te investeren in hernieuwbare energie uit windmolen- en zonneparken. Maar dat is nog maar het begin. Het helpt de circulaire economie, waarin niets wordt verspild, een boost te geven door nieuwe producten te introduceren gemaakt van afval en biogebaseerde materialen in plaats van gas en olie. Het bedrijf focust op alles wat het doet veilig en efficiënt te laten verlopen en oude fabrieken te vervangen door efficiëntere, nieuwe fabrieken. En het investeert zwaar in projecten voor het afvangen en opslaan van koolstof, waarmee de CO2-uitstoot van de industrie veilig en permanent worden opgeslagen. “Ik heb er alle vertrouwen in dat INEOS een groot deel van de oplossing voor de groene transitie zal zijn” aldus Geir Tuft, CEO van INEOS Inovyn. “Maar het vereist ook veranderingen die wij, als consumenten, in ons dagelijks leven moeten doorvoeren. Dit is een pad dat niet enkel bedrijven, zoals INEOS Inovyn, bewandelen. Ook de maatschappij doet dat.” Voorzitter van INEOS Sir Jim Ratcliffe zegt dat INEOS zoch ‘volledig inzet' om een sleutelrol te spelen in de transitie naar een nuluitstoot. “We zijn van plan om meer dan 6 miljard euro uit te geven om onze plannen te ondersteunen en al onze bedrijven verantwoordelijk te houden om deze routes af te leggen” vertelt hij. Maar hij zegt dat een nuluitstoot alleen kan worden bereikt als overheden, de industrie en het grote publiek samenwerken.Bij INEOS is goed doen door goed te doen niet alleen de katalysator achter de innovatie. Het is ook belangrijk voor zijn werknemers, klanten en investeerders over de hele wereld. “Duurzaamheid is fundamenteel voor onze manier van zakendoen,” vertelt Tobias Hannemann, CEO van INEOS Oxide.De sleutel tot het blijvende succes van INEOS is echter de ondernemende basis. “INEOS kon een cultuur creëren waarin alles mogelijk is, waarin iedereen ownership heeft en waarin verandering wordt omarmd” aldus Ali, hr-directeur van INEOS Acetyls & Nitriles.

4 min read

Project ONE

INEOS is van plan om de groenste kraker in Europa en misschien wel van de wereld te bouwen. Dit staat bekend als Project ONE en is de grootste investering in de Europese chemische industrie sinds een generatie. CEO John McNally zei dat het finale kostenplaatje waarschijnlijk ongeveer 4 miljard dollar zou bedragen. De nieuwe ethaankraker zal niet alleen worden gebouwd met de allerbeste technologie van vandaag en de laagste koolstofvoetafdruk in Europa hebben, maar het zal anderen ook dwingen om hun verouderde Europese uitrusting te vervangen of te sluiten. “We hopen dat het zal helpen om de hele Europese chemische industrie nieuw leven in te blazen”, aldus Jason Meers, CFO van INEOS Project ONE. In het verleden is INEOS gegroeid door de overname van activa die niemand wilde van andere bedrijven. “Dit is een nieuw hoofdstuk voor INEOS, want het is de eerste keer dat we een installatie op maat van onze vraag en noden hebben gebouwd,” zegt John. De bouw ging al van start in de haven van Antwerpen en INEOS hoopt dat de fabriek eind 2026 operationeel zal zijn. Het belang van deze investering gaat niet voorbij aan de jongste werknemers van INEOS. De 25-jarige Robin Stichelbaut is lid van het aankoopteam van Project ONE en ging ongeveer twee jaar geleden aan de slag bij INEOS. “Nadat ik was afgestudeerd, was ik vastbesloten om een job te vinden waarin ik een verschil kon maken in de chemische industrie,” vertelt hij. “INEOS is het enige bedrijf dat me de kans bood om dat te doen.” Hij beschreef Project ONE als een revolutie voor de chemische industrie. “Ik kreeg een unieke kans om deel uit te maken van een project dat de chemische industrie in mijn thuisstad Antwerpen zal helpen duurzamer te worden en uiteindelijk klimaatneutraal te worden door te investeren in de meest vernieuwende technieken,” vertelt hij. De 23-jarige Dries De Keyser is een van de vijf Belgische procesoperators die momenteel in het Duitse Keulen een opleiding volgt tot expert in het kraakproces. “Het feit dat ik een impact kan hebben en een invloed kan uitoefenen op de volledige chemische industrie in Europa, is een geweldige kans”, zegt hij. De fabriek wordt gebouwd met de allerbeste technologie - met het oog op de toekomst. “Ze wordt zo ontworpen dat we andere technologieën kunnen integreren zodra die beschikbaar zijn,” aldus John. Dat zal het afvangen en opslaan van CO2 zijn en 100% waterstof als brandstof gebruiken. Vorig jaar ondertekende INEOS Olefins Belgium als eerste industriële onderneming een overeenkomst met Fluxys om deel te nemen aan een haalbaarheidsstudie voor de ontwikkeling van een 'open access' waterstofnetwerk in de haven van Antwerpen. Project ONE zou een van de grootste klanten van Fluxys kunnen worden. “Vanaf dag één kunnen we aan 60% van de warmtevraag voldoen met de grote hoeveelheden waterstof uit ons kraakproces,” vertelt technologiemanager Ralf Gesthuisen. “Als we in de toekomst toegang krijgen tot meer koolstofarme waterstof, kunnen we dit optrekken naar 100% en een nuluitstoot voor Project ONE hebben.” De zakelijk directeur van Fluxys, Raphaël De Winter, zegt dat het in België gevestigde bedrijf vastbesloten is om snel een ‘goed functionerende' markt voor waterstof op poten te zetten. “Er zal een open toegangsnet nodig zijn waarop iedereen zich op gelijke voet kan aansluiten, zodat vraag en aanbod elkaar vlot kunnen vinden,” zegt hij. “De interesse van INEOS Olefins Belgium is een belangrijke stap in de ontwikkeling van de infrastructuur die de industrie nodig heeft.” De beslissing van INEOS om een nieuwe kraker te bouwen in Europa werd als baanbrekend onthaald toen oprichter Sir Jim Ratcliffe het nieuws aankondigde op een persconferentie in 2019. Decennialang investeerde niemand zo veel in de Europese chemische industrie, maar kozen ze in de plaats daarvan voor de VS, China en andere delen van Azië. Laten we hopen dat Project ONE zal helpen om die trend en de vermindering om te buigen. De ethaankraker, waarvan een groot deel in afzonderlijke onderdelen wordt ontworpen, gebouwd en per schip naar de vestiging wordt vervoerd, zal het geur- en kleurloze ethaangas omzetten in ethyleen - een van de meest gebruikte chemicaliën ter wereld en essentieel voor een groot aantal producten, waaronder kledij en geneesmiddelen. “Ethyleen zit in elk deel van ons leven,” zegt John. “De producten die we dagelijks in huis gebruiken, van de isolatie in onze muren tot het kraantjeswater dat door leidingen van polyethyleen komt.” Tijdens de bouw zullen ongeveer 3000 mensen voor INEOS werken. Zodra de kraker operationeel is, zullen er 450 voltijdse medewerkers werken. De fabriek zal minder dan de helft van de CO2-uitstoot van de schoonste kraker in Europa uitstoten. “Project ONE is uniek” aldus Michel Machielsen, de vertegenwoordiger voor de krakeroperaties van Project ONE. “Veel van deze projecten worden op een ander continent gebouwd, maar INEOS wil dit in Europa realiseren. Dit betekent dat het project aan veel strengere eisen moet voldoen.” Hij voegt eraan toe: “Het is een gewaagde stap, maar het ligt volledig in lijn met wat we willen op het gebied van duurzaamheid en klimaatdoelstellingen.” Joy Donne, CEO van Flanders Investment & Trade, beschreef Project ONE als een uitzonderlijk project dat de Exceptional Investment of the Year Trophy 2020 had gewonnen. “Het is een trendsetter”, vertelt hij. 

4 min read

Project Greensand

INEOS heeft de wereld helpen bewijzen dat CO2 veilig kan worden afgevangen en permanent onder de zeebodem kan worden opgeslagen. De succesvolle test, waarbij CO2 werd afgevangen van de INEOS Oxide fabriek in Antwerpen België, gecomprimeerd en 500 km over de grens verscheept naar het Nini-olieplatform op zee van het bedrijf in de Deense Noordzee, werd gelauwerd als een belangrijk moment voor Europa's transitie naar een groenere economie. “Jullie hebben laten zien dat het kan,” zei Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie. “Jullie hebben laten zien dat we onze industrie kunnen laten groeien door innovatie en concurrentie en tegelijkertijd koolstofuitstoot uit de atmosfeer kunnen verwijderen door vindingrijkheid en samenwerking.” Dit historische moment werd bijgewoond door de Deense kroonprins Frederik, oprichter van INEOS Sir Jim Ratcliffe en Hugo Dijkgraaf, Chief Technology Officer bij Wintershall Dea, dat samen met INEOS aan het hoofd staat van het consortium van 23 organisaties die betrokken zijn bij Project Greensand. “Dit project bewijst dat koolstofafvang en -opslag een haalbare manier is om de CO2-uitstoot permanent op te slaan onder de Noordzee,” aldus Hugo. Nadat het vloeibaar gas naar het Nini-platform was verscheept, werd het via een bestaande put geïnjecteerd in een reservoir dat meer dan anderhalve kilometer onder de zeebodem zit. “Dit had onmogelijk mogen mislukken”, zegt Anne Steffensen, CEO van Danish Shipping dat de CO2 naar het platform op de Noordzee vervoerde. En de reden is eenvoudig. Het afvangen en opslaan van koolstof wordt van cruciaal belang geacht om de wereldenergie koolstofvrij te maken en om de klimaatverandering aan te pakken. Het consortium van 23 partners wordt gezamenlijk in goede banen geleid door INEOS. De afgelopen 10 jaar verzamelde en bewaarde het CO2-afval in zijn Oxide-fabriek. Project Greensand, zoals het bekendstaat vanwege het type zandsteen onder de zeebodem, is de eerste volledige waardeketenoefening, waarbij het CO2-gas van fabrieken wordt afgevangen, vloeibaar gemaakt, naar zee verscheept en vervolgens in lege olieputten wordt geïnjecteerd. En het wordt enkel gedaan om het milieu te beschermen. “Alle onderdelen van het proces waren afzonderlijk ontwikkeld en werkten goed apart,” zegt David Bucknall, CEO van INEOS Energy. “De onderdelen aan elkaar koppelen en de infrastructuur bouwen, dat was de uitdaging.” Het plan is nu - na de geslaagde test - om dit in 2025 commercieel uit te baten. Zodra het volledig operationeel is, kan het tot acht miljoen ton CO2 per jaar opslaan. Hoewel er geen economische incentives zijn voor wat INEOS doet, gaat het bedrijf er prat op dat het betrokken is bij zo'n baanbrekend project. Mads Weng Gade, CCO, hoofd van INEOS Energy Denemarken, beschreef het als een fantastische mijlpaal in de strijd tegen de klimaatverandering:. “Ik heb heel lang naar deze dag uitgekeken,” vertelt hij. “We hebben allemaal een echte pioniersmentaliteit aan de dag gelegd en hard gewerkt om dit te bereiken.” Veel critici zeiden dat de koolstofafvang enopslag niet schaalbaar, duur en energie-intensief is. Maar David, een voormalig leidinggevende van BP, zei dat het project was gestoeld op bewezen technologieën. “In de piloot- en ontwikkelingsfasen gaat het erom dat ze effectief samenwerken,” zegt hij. In december ontving het door INEOS geleide project 22 miljoen pond van de Deense overheid - de grootste subsidie die Denemarken ooit toekende. “Denemarken heeft een van de meest ambitieuze klimaatdoelstellingen ter wereld en ziet het afvangen en opslaan van koolstof als een van de nodige stappen om dit te bereiken,” aldus David. “Dit project zal aanzienlijk bijdragen aan de Deense doelstellingen om minder CO2 te produceren.” Het project zal ook zorgen voor jobs voor hoogopgeleiden. “Het is logisch dat de olie- en gasindustrie deze nieuwe industrie aanstuurt, zij hebben immers jarenlange ervaring op dit terrein”, zegt Maids. “We zullen dezelfde infrastructuur gebruiken, dezelfde geologie en dezelfde mensen met gedetailleerde kennis van deze reservoirs.” In plaats van olieplatformen te ontmantelen, kunnen ze een nieuwe bestemming krijgen. In plaats van dat er gas uit de putten stroomt, wordt het proces simpelweg omgekeerd zodat er kooldioxide in de putten stroomt. Het langetermijndoel van INEOS is een vloot schepen bouwen en CO2-opslagfaciliteiten aan land en een terminal zodat de schepen kunnen aanmeren, de CO2 in containers kunnen laden en vervolgens naar het platform kunnen varen. “We verwachten dat Greensand commercieel concurrerend zal zijn zodra er een commerciële markt voor CO2 zal zijn,” aldus David.

6 min read

Waterstof als brandstof

Een nettonuleconomie tegen 2050 kan niet zonder waterstof. Daarom plant INEOS aanzienlijke investeringen om een wereld te helpen ontwikkelen die draait op waterstof, een gas dat geen uitstoot produceert wanneer het als brandstof wordt verbrand. De bedrijfstak die zich bezighoudt met waterstof heeft slechts één doel: de uitstoot van CO2 verminderen. Die bedrijfstak bouwt nu de eerste grootschalige groene waterstoffabriek in het Noorse Rafnes. “Groene waterstof is een van onze beste kansen om een duurzamere en koolstofarme wereld te creëren,” aldus Sir Jim Ratcliffe, voorzitter van INEOS. “Europa schreeuwt om meer investeringen in groene waterstof en wij zijn vastbesloten om een voortrekkersrol te spelen in deze belangrijke nieuwe brandstof.” De Noorse fabriek zal haar steentje bijdragen aan de wil van het land om tegen 2040 meer broeikasgassen uit te sparen dan het produceert. Er zouden ook fabrieken kunnen worden gebouwd in Duitsland en België, met verdere investeringen gepland in het VK en Frankrijk. Sean Keach is een Britse journalist die gespecialiseerd is in technologie en wetenschap. “INEOS heeft een strikte deadline en gedurfde plannen om commercieel levensvatbaar te blijven en tegelijkertijd de schade aan de planeet tot een minimum te beperken,” zegt hij. “Dat is niet min voor een bedrijf dat gespecialiseerd is in energie en petrochemie. Maar het goede nieuws is dat het ernaar uitziet dat INEOS het zal kunnen klaarspelen.”

1 min read

Hernieuwbare energie

Er waait een nieuwe wind door INEOS, aangedreven door de noodzaak om minder afhankelijk te worden van olie en gas als brandstof voor de fabrieken en om de CO2-uitstoot terug te schroeven. INEOS O&P Europe, Styrolution en INEOS Inovyn gebruiken nu allemaal elektriciteit geproduceerd door windenergie, dankzij langetermijnovereenkomsten met Eneco, ENGIE en RWE. Eerder dit jaar tekende INEOS O&P Europe nog een overeenkomst - deze keer met Skagerak Energitjenester - om 100% groene energie te gebruiken in zijn fabrieken in het Noorse Rafnes en Bamble. Intussen wordt er aan de andere kant van de Atlantische Oceaan een zonnepark van 2400 hectare gebouwd in Houston, Texas, enkel en alleen voor INEOS O&P USA. De 800.000 panelen van het zonnepark van INEOS Hickerson zullen naar verwachting jaarlijks 730.000 megawattuur aan schone energie produceren. Dit park zal worden geëxploiteerd door een dochteronderneming van NextEra Energy Resources, ‘s werelds grootste producent van hernieuwbare zonne- en windenergie. “We hebben veel lof voor INEOS omdat ze een voortrekkersrol spelen in het koolstofvrij maken van de petrochemische industrie,”, aldus Matt Handel, senior vicepresident van ontwikkeling voor NextEra Energy Resources.

1 min read

Een verschil maken is belangrijk voor INEOS

Een verschil maken is belangrijk voor INEOS. Maar die visie reikt veel verder dan de werkplek. “Wanneer een bedrijf een bepaalde omvang bereikt, heeft het de capaciteit om iets goeds te doen in de wereld,” aldus Sir Jim Ratcliffe, oprichter van INEOS. “En dat proberen we te doen. Iets zinvols dat past bij ons karakter.” In de loop der jaren heeft INEOS geprobeerd een verschil te maken in het leven van jonge mensen met The Daily Mile, en meer recent, met het Ineos Oxford Institute en The Forgotten 40. Het investeerde in projecten om de Atlantische zalm tegen uitsterven te beschermen en duurzame jobs te creëren in Tanzania - een gebied met een immense natuurlijke schoonheid dat te lijden heeft onder stropers. En het trekt gelijkgestemde zielen aan, met een avontuurlijke geest, om ze te helpen hun doelen te bereiken. INEOS gelooft dat bedrijven een bijdrage moeten leveren aan de maatschappij via financiering of expertise. Met de jaren bood INEOS beide aan en doet dat nog steeds.

1 min read

Een verschil maken voor de gemeen-schappen

STROPEN was alles wat de 13-jarige Anderson Mgesi kende. Op vogels en kleine antilopen jagen was een makkelijke en snelle manier om geld te verdienen waarmee hij zijn moeder, vader en acht broers en zussen kon onderhouden. Vandaag helpt hij echter de stroperij in Usangu te stoppen, een uitgestrekte ongerepte wildernis waar olifanten, buffels, leeuwen en luipaarden leven. Hij werkt hier nu als gids en brengt toeristen naar de ongelooflijke wilde dieren in dit deel van het Ruaha nationaal park. De vogels behoren tot zijn favorieten. “Anderson is nu een van de topgidsen in ons bedrijf in Zuid-Tanzania”, zegt Brandon Kemp, directeur Tanzania voor Asilia Africa. “Ik ben zo trots op hem.” Wie ook mee profiteerde van zijn wijsheid en kennis van het gebied is Sir Jim Ratcliffe, voorzitter van INEOS. De voorbije zes jaar speelde Jim een belangrijke rol om Asilia Africa te helpen om het toerisme in het zuiden van Tanzania een make-over te geven om zo de wilde dieren te redden die bedreigd worden door stropers. En samen maken ze een verschil. “We hebben nu een van de grootste nieuwe wildernisgebieden voor toerisme in Afrika,” aldus Brandon. Sinds de opening van een nieuw expeditie- en onderzoekskamp - opnieuw gefinancierd door Jim - is het aantal stropers in de niet in kaart gebrachte wetlands in Usangu gedaald. “We moeten gewoon zo verderdoen,” aldus Anderson. Werken in het Usangu kamp - 290 km van het huis van zijn familie in Tungamalenga - betekent veel voor Anderson. Want de wetlands zijn de plek waar zijn grootvader woonde en zijn vader het levenslicht zag. “Ik herinner me dat mijn grootvader me vertelde hoe hij vaak lange afstanden aflegde op zoek naar zout en voedsel,” vertelt Anderson. Nu bewandel ik diezelfde paden en begeleid ik toeristen.” Het Ruaha nationaal park kon je vroeger enkel te voet betreden. Dit maakte het moeilijk om de dieren te beschermen tegen stropers. Nu ligt er een weg van 50 km naar Jims onderzoekskamp in Usangu, die Anderson en 11 anderen in twee maanden met de hand hebben aangelegd. Tijdens de aanleg van de weg stuitten ze op een luipaard dat de omheining van hun tijdelijke kamp was binnengedrongen op zoek naar voedsel. “We slaagden erin om het uit ons tentenkamp te jagen voor het gevaarlijk werd,” vertelt Anderson. “Tijdens de aanleg van de weg begon Anderson Engels te studeren en inspirerende toespraken van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama te downloaden. “Ik heb hem heel wat uren gecoacht omdat er zoveel toewijding van hem uitging,” vertelt Brandon. Anderson werkte aanvankelijk als klusjesman op Jabali Ridge - waar Sir Jim zijn joint venture met Asilia begon. “Samen hebben we ons van alle safaribedrijven het sterkst geëngageerd voor het zuiden van Tanzania,” vertelt Brandon. “En dit engagement is cruciaal, want deze immense wildernisgebieden krijgen slechts een fractie van de bezoekers (en inkomsten) van de bekendere noordelijke parken zoals de Serengeti en Tarangire.” Tot nu toe heeft Sir Jim alleen al in Usangu meer dan 1,5 miljoen dollar bijgedragen - en ook voor een helikopter gezorgd die een doorbraak betekende in de strijd tegen de stropers. “Zuid-Tanzania is een geweldige plek, maar het wordt bedreigd,” vertelt hij. “De oprichting van een duurzaam en ecologisch safaritoerisme zal zowel de wilde dieren beschermen als de mensen in deze geweldige regio helpen door duurzame jobs te creëren.” En voor Brandon en Sir Jim zijn dat mensen zoals Anderson. 

3 min read

Een verschil maken voor het leven van jonge mensen

INEOS pakt een eeuwenoud probleem radicaal aan. KINDEREN die erg te lijden hebben over armoede en gebrek aan kansen beginnen te stralen. En schoolhoofden in het VK geloven dat de radicale aanpak door INEOS van de kinderarmoede hiervoor zorgt. INEOS lanceerde zijn Forgotten 40-initiatief vanuit de overtuiging dat het een verschil zou maken voor de meest behoeftigen. Maar dit was maar een voorgevoel. Vandaag de dag werpt de jaarlijkse gift van 20.000 pond van het bedrijf zijn vruchten af aan elk van de 100 scholen in de meest achtergestelde gebieden van het VK. “Ik heb geen woorden voor de impact van de financiering door INEOS op onze kinderen en families,” zegt Claire Higgins, schoolhoofd van de Holy Cross katholieke lagere school in Birkenhead op The Wirral. “We konden onze kinderen de geweldigste kansen en ervaringen bieden die we met ons schoolbudget gewoon nooit hadden kunnen doen.” De hoop is dat een geest die verruimd wordt door nieuwe ervaringen nooit meer kan terugkeren naar wat hij vroeger was. Dat is zeker wat wijlen de Amerikaanse arts Oliver Wendell Holmes geloofde; INEOS doet dat ook. In de voorbije 18 maanden gebruikten scholen het geld van INEOS voor uitstapjes naar de dierentuin, het strand, het park, het Lake District en het theater - allemaal plaatsen waar de kinderen nog nooit waren geweest. Ze investeerden het ook in voedselbanken, kooklessen voor ouders en therapiehonden. Hoewel INEOS het initiatief financiert, gaf het zijn vertrouwen aan vijf gepensioneerde leraren die regelmatig contact onderhouden met elk schoolhoofd. Brian Padgett, een voormalig adjunct-hoofd die ook 15 jaar als inspecteur bij Ofsted werkte, maakt deel uit van het Forgotten 40-team. “Vanaf het einde van de jaren 1970 hebben opeenvolgende Britse regeringen van alle slag leraren en scholen de schuld gegeven van de ondermaats prestaties van kinderen en jongeren uit arme milieus,” vertelt hij. “Maar ze zijn moedwillig blind geweest voor alle uitdagingen waarmee de kinderen, hun ouders en de lokale gemeenschappen hebben te kampen.” “Als de tussenkomst van INEOS werkt, kan het bewezen succes beleidsmakers op nationaal niveau beïnvloeden om opnieuw te investeren in het 'lokale'. Zo krijgen schoolhoofden de bevoegdheid om middelen in te zetten op basis van de plaatselijke noden.” Alle schoolhoofden van INEOS hebben te maken met gelijkaardige problemen. Eén school in de meest achtergestelde woonwijk van de Rhondda Valley in Wales kocht onlangs een bed en wat beddengoed voor een kind, dat zo dankbaar was dat ze bij directeur Andrew Williams aanklopte om hem te bedanken. “Wanneer zoiets gebeurt, weet je dat de schenking van INEOS op de best mogelijke manier wordt gebruikt,” zegt hij. Leraren krijgen het vertrouwen dat ze het geld uitgeven waar het echt nodig is. “Wat je ondersteuners moeten begrijpen is de macht die jullie aan de schoolleiders hebben gegeven om een echt verschil te maken waar het er echt toe doet,” aldus Louise Hill, schoolhoofd van Grimes Dyke Primary in Leeds. “We krijgen wel geld, maar dat zit vast in een administratieve rompslomp. Elke cent moet worden verantwoord en het is gekoppeld aan academische prestaties.” “Het geld dat we kregen van het Forgotten 40-project was een verademing. Het is geweldig om als schoolhoofd te weten wat goed is voor mijn kinderen en hun families.”

5 min read

revelstoke photo - run2-4-2 copy (1).jpg

Een verschil maken voor individuen

Extreem avontuur leerde Abi een waardevolle les. Het leven zit vol ups en downs. Maar sinds Abi Longhurst is teruggekeerd uit de woeste wildernis van Namibië, ziet ze dat niet meer als negatief. Ze verspilt ook geen kostbare tijd aan piekeren over wat er verkeerd kan lopen. In plaats daarvan heeft ze geleerd om beide te omarmen, dankzij de unieke IN-NAM-challenge in de woestijn van INEOS. INEOS beschrijft de 320 km lange fiets-, loop- en wandeltocht door de woestijn van Namibië als een avontuur dat haar leven veranderde. Het verschil dat dit maakte in Abi’s leven, is daar het bewijs van. “Door de dieptepunten waren de hoogtepunten des te specialer,” vertelt ze. “Voor mij was IN-NAM nog maar het begin. Ik kijk nu uit naar meer uitdagingen en de hoogtepunten - en dieptepunten - die dat met zich meebrengt. De extremen maken het leven boeiender en spannender.” De 31-jarge Abi werkt als procesingenieur in he activateam dat de Kinneil Terminal in het Schotse Grangemouth ondersteunt. Het team zorgt ervoor dat de fabriek efficiënt en veilig blijft werken. De INNAM-challenge werd gelanceerd in 2017. Elke lente krijgen de derdejaars afgestudeerden van INEOS de kans om hun grenzen te verleggen. Het bedrijf gelooft dat ze zo hun ware potentieel zullen bereiken. Het draait allemaal om de mentaliteit. “Het is een echte karaktertest en een waar avontuur,” aldus voorzitter Sir Jim Ratcliffe. “Het is iets compleet anders en INEOS is een beetje anders. Wij hebben mensen nodig in ons bedrijf die een beetje lef, vastberadenheid en karakter aan de dag leggen.” Abi zal nooit de zes dagen vergeten die ze al lopend, wandelend en fietsend aflegde in de oudste woestijn ter wereld, noch het gevoel van de zonsopgang toen ze op 2500 m op de top van de Brandberg stond, de hoogste berg van Namibië. “Dat moment alleen al maakte alle dieptepunten van het trainen in de koude Schotse winters de moeite waard,” vertelt ze.Het heeft haar leven veranderd. “De uitdaging deed mij in een "waarom niet?"-houding stappen,” vertelt Abi, die nu een ambassadeur is voor andere afgestudeerden die in haar spoor willen treden. “Ik besefte dat je niet de fitste of de snelste hoeft te zijn om een fysieke uitdaging aan te gaan, en dat niet enkel atleten marathons lopen. Ik heb net mijn zesde marathon uitgelopen, terwijl ik er nog nooit een had gelopen vóór de IN-NAM-challenge. Ik heb bewezen dat mijn lichaam zware dingen aankan en kijk ernaar uit om mijn grenzen verder te verleggen.”

7 min read

Een verschil maken voor de bredere samenleving

Hoe INEOS grip kreeg op wat de wereld nodig had. INEOS is heel goed in snelle beslissingen. Maar één beslissing - het wanhopige tekort wegwerken aan ontsmettingsmiddelen voor de handen in de Britse en Europese ziekenhuizen tijdens de coronapandemie - luidde de komst van een nieuw bedrijf in. Dat nieuwe bedrijf - INEOS Hygienics - groeit en bloeit nu in wat een overvolle markt was. De ontsmettingsmiddelen voor de handen, doekjes, gels, handreinigers en sprays zonder poespas, met een hoge zuiverheidsgraad en van ziekenhuiskwaliteit vallen nog altijd sterk in de smaak bij het grote publiek. Klanten over de hele wereld prijzen het bedrijf voor de producten van topkwaliteit en met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. “De desinfecterende handgel doet wat hij zegt,” schrijft een klant op Amazon. “Hij is van zeer goede kwaliteit en heeft een perfecte consistentie.” Maar niet alleen het grote publiek gebruikt ze. Topatleten zoals olympiër Sir Ben Ainslie en Formule 1-piloot Lewis Hamilton doen dat ook. “De pandemie heeft ons allemaal geleerd dat een goede hygiëne belangrijk is,” zegt Lewis. “We wasten allemaal grondig onze handen en waren constant bezig oppervlakken te ontsmetten. Afgeremd worden door ziekte of vermoeidheid is geen optie voor mij, dus hygiëne is altijd iets geweest waar ik me erg op heb gefocust. Nu zelfs nog meer.” Tijdens de pandemie begon INEOS op industriële schaal ontsmettingsmiddelen voor de handen te produceren om deze ziekte te helpen bestrijden die de wereld in zijn greep had. Het bouwde binnen de 10 dagen drie nieuwe fabrieken, om direct drie miljoen flessen per maand te produceren, bottelen en gratis te verdelen naar de ziekenhuizen. “We hebben geprobeerd om ons steentje bij te dragen, terwijl we ons allemaal een weg moesten banen door uitzonderlijke omstandigheden,” vertelt een woordvoerder van INEOS Hygienics.

4 min read